آرامگاه عطار - نیشابوری - بنایی است تاریخی که در دوره تیموری توسط امیر علیشیر نوایی بر روی قبر عطار - نیشابوری - ساخته شد. در دورههای پهلوی دوم مرمت کامل و دهه ۷۰ نیز مرمت مختصر شد.
فریدالدین عطار نیشابوری شاعر و عارف نامی ایران در حدود سال ۵۴۰ هجری متولد و در سال ۶۱۸ درگذشت. آرامگاه وی در خیابان عرفان واقع در نیشابور کنونی هر ساله پذیرای علاقمندان به ادب و فرهنگ ایرانی است. آرامگاه عطار از بناهای دوره امیر علیشیر نوایی است و در سده نهم هجری ساخته شدهاست. بنای کنونی آرامگاه دارای هشت ضلع و گنبدی کاشی کاری شده و چهار در ورودی است. در نمای بیرونی آن چهار غرفه کاشی کاری شده تعبیه شدهاست و در وسط بقعه، قبر عطار و یک ستون هشت ترکی به ارتفاع ۳ متر وجود دارد. عطار چنانکه از نامش پیدا است، در نیشابور دکان عطاری داشت و در حمله مغول به نیشابور کشته شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی بهشمار میرود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبهای بالا برخوردار بودهاست. بیت
هفت شهر عشق را عطار گشت | ما هنوز اندر خم یک کوچهایم |
نیز از جمله ابیاتی است که به مولانا منسوب شده اما در انتساب آن تردید است. از آثار زبانزد عطار میتوان تذکرة الاولیا و منطق الطیر را نام برد.
برچسب : نویسنده : weshahidkarimipo بازدید : 225